เคยฝันไว้ตอนเด็ก ๆ ว่าอยากเรียนแพทย์กับเขาบ้าง แต่โอกาสก็ยังไม่เข้าข้างสักที เคยสอบได้ก็ตอนอายุอานามย่างเข้าหลักสามกลาง ๆ แล้ว แต่ก็พลาดโอกาสเรียนอีกนั่นแหละ เหตุผลที่ตอบแล้วมันไม่น่าให้อภัยนักก็คือยังจนอยู่ รายการ "ขอปลดหนี้" ก็ไม่เคยสัญจรมาสักที ย่างเข้าหลักสี่กลาง ๆ ความฝันนั้นก็ยังไม่หายไปไหน ยังวนเวียนหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลาว่า เรียนแพทย์นะครับ เอาหละโอกาสสุดท้ายแล้วมีสมบัติอะไรที่สร้างไว้ทำตัวให้เบาดีกว่า พับใส่กระเป๋า ไม่ต้องทำงานอีกต่อไป ไปเรียนแพทย์ที่อยากเรียนดีกว่า ในบ้านเราเหรอ อายุก็เกินแกงแล้ว แถมถ้าให้สอบเข้าเรียนอีกปิดประตูตายเลย ดูลู่ทางไว้แล้วเมือยี่สิบห้าปีที่แล้วว่า แพทย์ฟิลิปปินส์ คือทางเลือกหากเรียนแพทย์ที่เมืองไทยไม่ได้ นี่คือเหตุผลที่ต้องมาใช้ชีวิตเป็นนักเรียนแพทย์ในต่างแดน แดนที่เจ้าของประเทศดิ้นรนเพื่อที่จะไปเป็นแพทย์ และพยาบาลในต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกา
ว่าง ๆ จะมาเล่าต่อนะครับ
No comments:
Post a Comment